.kinderen verbinden
augustus 21, 2008 on 8:53 pm | In ge | 19 CommentsVandaag was ze uitgerekend. De trotse mama van lief Driesje. En dus belde ik d’r vanochtend. En vroeg hoe het met haar morgen-al-twee-weken-oude-wondertje ging. En alles ging goed. Hij drinkt om de drie uur, slaapt als een tierelier en zat vanochtend zeventig gram boven z’n geboorte-gewicht. Ze vertelde me dat ‘ie dan nu ook eindelijk naar buiten mocht. Ik had geen idee dat dat niet mocht als ze nog niet weer op hun geboortegewicht zaten. Huilen deed ‘ie amper, dat lief Driesje.
Ineens is het weer oudjaarsnacht in m’n hoofd en Peuter m’n kleine knulliebullie is. Al twee weken. We hebben samen nog niet veel meer gedaan dan voeden/drinken en kijken/slapen. Ik het voeden en het kijken en hij het drinken en het slapen. Samen is nog nooit zo mooi geweest en ik nog nooit zo moe. En nog nooit heb ik zóveel energie in iemand gestoken, puur om ‘m maar te leren kènnen. Die nacht liggen we met z’n drietjes in bed uit het raam naar het vuurwerk te kijken/slapen. Wij kijken Vriendje kijkt naar het vuurwerk, ik naar m’n kleine knulliebullie en m’n kleine knulliebullie slaapt.
We kletsen nog even verder en terwijl ik lief Driesje hoor huilen op de achtergrond, kijk ik naar Peuter. We wisselen zo’n ik-zie-je-ik-vind-je-lief-dubbele-knipoog uit en ik bedenk me hoe leuk ‘ie is geworden. Hij heeft humor, is too dam smart for his own good, en tegelijkertijd nog steeds m’n kleine knulliebullie. Leergierig en lui- o ja, het is duidelijk een kind van Vriendje en mij.
Hij is degene die voorop gaat naar ‘de top van de hoogste berg van de duinen, mama’ en als we daar dan samen zitten te kijken naar Het Uitzicht, ziet hij dingen die ik nog niet had gezien. Zoals ‘de toren van de race-auto’s, mama’.
Terwijl ik me voorstel wat voor avonturen lief Driesje de komende vier jaar or so gaat beleven, realiseer ik me dat ik nog nooit zo lang met m’n schoonzusje aan de telefoon heb gezeten me nog nooit zo verbonden heb gevoeld met m’n schoonzusje als nu.
19 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Kinderen verbinden absoluut. Kijk maar naar ons. En ik herken veel van wat je schrijft over die eerste weken. Wat was ik moe, doodmoe. Het verschil is alleen dat ik achteraf denk: waarom heb ik zo weinig van haar genoten die eerste dagen? Ik was alleen maar vreselijk moe en huilde bijna nog meer dan haar. Maar dat ging gelukkig weer over en het genieten van haar werd langzaam maar zeker meer en meer.En nu denk ik dat ik niet meer kan genieten dan ik al doe. En iedereen die zwanger is vertel ik hoe geweldig het is om een kindje te hebben en hoe verrijkend het is voor je leven. En ik voel me ook anders betrokken. Ik weet nu hoe fantastisch het is om zwanger te zijn en om een echo te maken en om het hartje te horen. Zo mooi allemaal. En dan dat hoopje mens dat opeens in je armen ligt. Bij mij duurde het even voordat ik trots dacht: dit is mijn meisje. Ik was heel blij met haar, meteen, maar ik moest toch even wennen aan het idee dat ze nu opeens niet meer in mijn buik zat. Maar alles went en nu kan ik me niet meer voorstellen dat ik ooit een leuk leven had zonder haar. Wat moet het saai geweest zijn, al kan ik me er niks meer van herinneren.
Comment door Henrike — 21/08/2008 #
Toch wonderlijk dat daar een kleine Driesje voor nodig was..
Peuter is trouwens zeker een kind van jullie.. Uiterlijk is het ook goed te zien. De kenmerken van jullie twee herken je gelijk 😉
Comment door Redstar — 21/08/2008 #
Kinderen verbinden helaas niet altijd. Mijn nicht kan het niet goed met haar broer -mijn neef- vinden en ze dacht zelf dat dat na de geboorte van haar kind en zijn kind, beter zou worden. Helaas bleek dat niet zo te zijn…
Comment door Eline — 21/08/2008 #
@eline: het werkt niet altijd even direct. m’n zus en ik zijn ook bepaald niet closer geworden, sinds ik ook mama ben, maar háár kinderen verbinden wel en zullen dat altijd blijven doen. (snap je?)
Comment door de mama — 21/08/2008 #
Geweldig he die verbondenheid die je ineens voelt als moeders-onder-elkaar… toch wel bijzonder dat je dan blijkbaar in een nieuwe levensfase bent beland, met kind, en je dat enkel kunt begrijpen als je moeder bent.
Comment door Mamaloena — 21/08/2008 #
Ja hoor! Herkenbaar. En toen op de creche een kleine Gwen onze kleine Sterre wel vier keer een kusje kwam brengen, had ik ook ineens een band met Gwens moeder. Ik vind dat wel mooi.
Comment door Jesca — 21/08/2008 #
Heel herkenbaar… ineens heb ik ook een heel ander en leuk contact met schoonzusje nu mijn kleine wonder neefje er is. Heerlijk toch!
Comment door Marijke — 21/08/2008 #
Ha, het contact met mijn schoonzusje wordt ook steeds beter. Of ja beter … Maar het wordt wel anders, en dan anders als in beter. Snap jij het nog? Ze zal nooit mijn vriendin worden, maar het gaat nu redelijk.
Comment door Toaske — 21/08/2008 #
Kinderen verbinden idd, ik heb het nu precies met mijn zusje die een dochter heeft gekregen en er zo verliefd op is, die meidendingen die voor haar komen gaan wat ze zo leuk vind en dan zo mijn kleine meid erbij, gaat gewoon een groot feest worden denk ik!
Comment door San — 22/08/2008 #
@ Inge: ik snap wat je bedoelt 🙂
Comment door Eline — 22/08/2008 #
jep kids verbinden, maar is dat ook niet een stukje referentiekader? Ik zag overal zwangere vrouwen lopen toen ze zwanger was en vind het nu leuk om blogjes etc over moeders met kids te lezen. Heb er hele leuke internetvriendinnen aan over gehouden.
Comment door maureen — 22/08/2008 #
O wat een mooi stukje! Ik geloof ook dat kinderen verbinden, ik zie het al bij mijn broer en zus die vorig jaar beiden rond dezelfde tijd een kind krijgen. Volgens mij is hun band hechter dan ooit..
Comment door Roos — 22/08/2008 #
Zucht. Wat mooi Inge. Als ik dit lees wil ik nog een kleine dreumes…
Comment door Yvonne — 22/08/2008 #
@mamamloena: toch denk ik dat je als tante, verzorgster, oppas of in welke hoedanigheid je ook met kinderen te maken hebt, die verbondenheid/verbinding(en) ook al meekrijgt.
@toaske: ik snap. heel goed, denk ik.
@san: let’s get this party started ! 😉
@maureen: ook zwanger zijn verbindt. en de kinderwens. en noem maar op (verbindingen zijn overal! http://www.flickr.com/groups/845777@N22/ net als hartjes!) maar ik bedoelde nu echt dat kinderen verbinden 😀
@roos en yvonne: dank 😀
Comment door de mama — 22/08/2008 #
@mamaloena: mamamloena. das hoe fee-luna je naamt binnenkort uit gaat spreken 😉
Comment door de mama — 22/08/2008 #
ik ben niet ervaringsdeskundig. Zo te lezen ben ik een beetje vreemde eend in de bijt tussen al die mama’s hier. Maar toch: ik kan het me zo goed voorstellen.
Wát lijkt t me een ervaring om een kind te hebben, vooral zo eentje. Lui 😉 haha en leerlgierig
Comment door Maurice — 22/08/2008 #
Toen we beiden moeder werden (zat 3 weken tussen) zijn m’n schoonzusje en ik vriendinnen voor het leven geworden. Toen pas, terwijl we al 4 jaar schoonzusjes waren , maar druk met van alles en en werk !
Comment door julia — 22/08/2008 #
@julia: 😀 hier (nog?) geen vriendinnen-voor-het-leven, maar wel voor altijd verbonden!
Comment door de mama — 22/08/2008 #
Het moederschap geeft een extra dimensie aan relaties en vriendschappen. Ineens lijkt er dan een extra lijn te zijn.
Comment door Loezju — 24/08/2008 #