.blijf dromen
augustus 15, 2008 on 8:06 pm | In Lettertjes, Over mezelf | 25 CommentsNet over de helft van EBB lees ik het volgende.
“Gedurende een normaal mensenleven, zeggen yogi’s, bewegen de meesten van ons zich aldoor tussen drie verschillende bewustzijnsniveaus; waken, dromen of diep, droomloos slapen. Maar er is ook een vierde niveau. Dat vierde niveau is de getuige van alle andere staten, het alomvattende bewustzijn dat de drie andere niveaus met elkaar verbindt. Dit is het zuivere bewustzijn, een intelligent bewustzijn dat jou bijvoorbeeld ’s ochtends wanneer je wakker wordt kan vertellen wat je gedroomd hebt. Zelf was je weg, jij sliep, maar iemand anders hield je dromen in de gaten terwijl je sliep – wie was die getuige? En wie is degendie die altijd buiten de activiteiten van het verstand staat en de gedachten daarvan observeert? Gewoon, God, zeggen de yogi’s. En als je die staat van getuige-bewustzijn kunt bereiken, dan kun je altijd in de tegenwoordigheid van God zijn. Dit voortdurende besef en dit ervaren van de aanwezigheid van God binnen in jezelf kan alleen geschieden op een vierde niveau van het menselijk bewustzijn, dat de turiya wordt genoemd.”
En laat ik, voor degenen die die lap tekst daadwerkelijk gelezen hebben, eerst en vooral melden, hier en nu, dat ik bij het woord yogi’s in eerste instantie aan zuiveldrink denk. En dat ik soms geneigd ben me erbij neer te leggen dat ik nooit zekerheid in mezelf zal vinden omtrent het al dan niet bestaan van God. Of het nu om de God binnenin mij, de God in de hemel of welke God dan ook gaat. Als ik tegenwoordig al bid, vraag ik meestal of God alsjeblieft wil bestaan. Want zelfs een God die mij niet in Zijn of Haar Koninkrijk/ Koninginnerijk binnen zou laten, voelt beter dan de afwezigheid van. Niet dat ik er nou om zit te springen om de eeuwigheid in hel en verdoemenis door te brengen, maar nou ja. Geen God of wel een God, dan kies ik toch voor het laatste. Tegelijkertijd vraag ik me af of het mogelijk is, een God te láten ontstaan. Puur door erom te vragen. Maar nu wijk ik weer eens af en laat ik, voor degenen die nog steeds aan het lezen zijn, de draad weer oppakken bij. Dat vierde niveau.
Als ik ’s ochtends wakker word, herinner ik mij meestal als eerste mijn dromen. Het zijn er altijd meerdere en gemiddeld herinner ik me er een stuk of drie. Natuurlijk zou dit slechts een klein percentage kunnen zijn, maar ik vind het meer dan genoeg. Ik vind het heerlijk om me ze tot in de kleinste details te herinneren, zonder me (direct) af te vragen wat ze (eventueel) zouden kunnen betekenen en zonder me af te vragen hoe laat (vroeg!) het is. Dat laatste lijkt namelijk die staat van getuige-bewustzijn te vertroebelen. En hoe meer details ik me herinner, hoe langer de dromen ook bij me blijven.
Een tijdje lang hield ik een dromen-dagboekje bij, of eigenlijk was het een schriftje waarin ik ’s ochtends heel slordig maar direct opschreef wat ik had gedroomd. Het was letterlijk het eerste wat ik deed nadat ik me bewust was dat ik wakker was. Zonder na te denken begon ik te schrijven en man o man wat een verhalen kwamen er dan op papier te staan. Onleesbaar, dat wel, maar nadat ik mijn dromen tot in de kleinste details had beschreven, vergat ik ze voorlopig toch niet meer. Veel van die dromen herinner ik me nu nog. Tot en met wat voor weer het was en hoe hard de muziek op de achtergond eigenlijk stond.
Een paar jaar later, met dat schriftje bijhouden was ik al lang weer gestopt, kocht ik een boek over dromen. Dit keer ging het wèl over wat dromen betekenen. Maar het las weg als een of ander horoscoop-prulletje en ik gaf het uiteindelijk weer door aan iemand anders. Zonder m’n dromen ooit echt serieus onder de loep te hebben genomen.
Maar het blijft me intrigeren. En zoals ik al zei, vind ik het heerlijk om ’s ochtends m’n dromen al liggend nog even na te lopen. Ik heb ook het idee dat ik dat gewoon hartstikke zèlf doe. Ik lig niet te luisteren naar de stem vàn in m’n hoofd, ik herinner het me gewoon.
Toch las ik die lap dat stukje tekst vandaag twee keer. En dacht weer aan dat schriftje. En hoe ik soms maar blééf schrijven, zonder erbij na te denken.
En toen ik na een dag vol dammetjes bouwen, paddestoelen kijken, springen, dansen en zingen, èn lezen dus, achter de computer ging zitten om dit logje te tikken, kwam er net een mailtje binnen van een vriend van vroeger. Blijf dromen, schreef hij.
25 Comments »
RSS feed for comments on this post.
lieve inge, dah bedoel ik nou! 🙂
Comment door karin r. — 15/08/2008 #
p.s
heb twee keer in m’n leven
het dwingende gevoel gehad
dat iemand datboek
moest lezen.
het hoorde bij die persoon.
dat had ik ook bij EBB.
dat hoort bij jou.
(en ik ben blij dat ik
op die momenten gewoon
mijn gevoel gevolgd heb.)
leesze meid!
Comment door karin r. — 15/08/2008 #
Ik herinner me ’s ochtends zelden mijn dromen. Heel af en toe word ik ’s nachts wakker en dan weet ik het nog wel. Eigenlijk vind ik dromen ook niet zo heel erg interessant. De vragen over God dan weer wel. Ik zou zo graag willen dat er een God was. Of beter, ik zou zo graag willen dat ik in een God kon geloven. Het hebben van een rotsvast vertrouwen lijkt me zoveel rust geven.
Is het boek zelf de moeite waard trouwens?
Comment door Toaske — 15/08/2008 #
@karin: verwachtte ergens ook nog wel een opmerking over niet bestaand toeval van jouw kant 😉
@toaske: als een boek m.i. niet de moeite waard is, kom ik niet tot óver de helft.
dus.
Comment door de mama — 15/08/2008 #
Grappig dat dat boek – en jij – bij dromen God betrekken, dat had ik nog nooit zo gezien.
Ik geloof ook niet in God, en ik zou zelf niet eens willen dat dat zo was.
Comment door Eline — 15/08/2008 #
Toch geloof ik niet dat het voor een mens mogelijk is om dat vierde niveau lang vast te houden. Het dagelijks leven is daar niet geschikt voor. Ik zie me niet achter de kinderen aan rennen, terwijl ik ergens op dat vierde niveau zweef. Oké, goed, misschien ben ik wel te nuchter, haha. Al moet ik zeggen dat ik af en toe een spirituele aanval krijg 😉
Dromen zijn en blijven interessant. Ik kan me nog dromen herinneren die ik op kleuterleeftijd heb gehad.
Comment door Tina — 15/08/2008 #
Dromen, soms zo verduidelijkend.. en soms zo verwarrend. Lijkt me lastig dat vierde niveau. Dus wellicht een interessant boek voor mij. Maar dan doe ik dat wel na mijn vakantie 😉 En ja, in God geloof ik wel, op mijn manier dan. Na het sterven van mijn schoonmoeder ben ik er sterker in gaan geloven. Ja, er is iets hierna… iets moois. Ja dat geloof ik.
Comment door Marijke — 15/08/2008 #
De lap tekst wel gelezen!
En inderdaad: Blijf dromen!
Ik herinner me meestal helemaal niets, al zou ik me er op kunnen trainen natuurlijk. Het houd me echter niet bezig, ik weet dat ik droom (ook dagdromen) en dat het functioneel is.
En dat vierde bewustzijn (het zal overal en bij elke stroming en religie anders heten) zullen weinigen bewust bereiken.
Comment door Adolf — 15/08/2008 #
Het schijnt dat je eigenlijk maar zelden echt je dromen kunt herinneren na het wakker worden.
Misschien is Yogananda Autobiografie van een Yogi wel een goed boek voor je om te lezen.
Misschien zeg ik, want smaken verschillen net zoals interesses en uitspraken..
Comment door Redstar — 16/08/2008 #
hey, dat boek heb ik net gekocht…ben erg benieuwd. Ben nog heel even bezig in een ander boek maar daarna ga ik echt beginnen. Van Oprah…daar had ik het gezien…dat ik het echt moet gaan lezen. Maar wat nu als je altijd nare dromen hebt? moet je dan ook og blijven dromen? Is een droom iets waar je controle over kan uitoefenen? Want dan zou ik graag door blijven dromen…wetende dat als ik wakker word, nog steeds weet waar het allemaal over ging. Want dat weet ik…en Yogi is lekker, in aardbeiensmaak, of frambozen…God? Ik hoop dat hij niet bestaat…want als hij dat wel doet, en dat is mijn mening, dan is het een l*l…zoveel narigheid op deze aarde…ik zou het hem/haar zeggen ook.
Dat boek dus, ik ga snel beginnen….
Comment door maureen — 16/08/2008 #
Ik vind het een intrigerend boek, EBB. twee keer gelezen. Grappig, luchthartig, maar het zet jet wel aan het denken.
Veel pleizer met de rest ervan. ben je al bij felipe? 😉
Comment door Francine — 16/08/2008 #
Ik droom me rot, en het idee dat er een god is die er voor zorgt dat ik dat ook nog eens weet vind ik een mooi idee. terwijl ik eigenlijk niet in een god als zodanig geloof. Maar, denk ik dan, hoe komt het dat mijn vriend zich NOOIT herinnert wat hij droomt? Slaat die god hem dan over? Dat vind ik dan weer minder. En zo blijven we piekeren…
Comment door Liesbeth — 16/08/2008 #
ik geloof dus (ook) niet in toeval zoals je misschien weet ( ; en ten eerste dat mailtje van die vriend.. da’s mooi. Het boek ook. Ik gaf het vorig jaar al aan mijn vader voor vaderdag en heb ´m geleend voor in de vakantie. Ik zei al tegen K, bij mij viel het ene kwartje en puzzestukje na het andere. Precies op het juiste moment.
Comment door mir — 16/08/2008 #
Ok, ok, ok, ík ga ‘m echt lezen tijdens m’n vakantie, ik belooooooooooooof het.
Comment door sana — 16/08/2008 #
Dromen deed ik heel veel (herinnerde ik mij) tijdens mijn zwangerschappen en nooit tijdens het eerste jaar volgend op de zwangerschap.
Nu terug, maar het zijn altijd die dromen die over mijn angsten en zorgen gaan die ik mij herinner. Nooit wat leuks.
En over God, dat is volgens mijn man gewoon een aliën lol. (ik heb daar zelf niet echt een punt over, vind het nogal moeilijk te geloven in iets scheppend).
Comment door jennifer — 16/08/2008 #
Ik ervaar zelf veel synchroniciteit, om die reden geloof ik dat iedereen zelf goddelijk is.
Comment door Yvonne — 16/08/2008 #
Allereerst wil ik zeggen hoezeer ik het waardeer dat jij en Toaske trouw op mijn weblog blijven reageren, terwijl ik vaak te moe ben om andere logs te lezen. Jullie haken niet af omdat ik te weinig reageer maar jullie blijven komen en lezen en reageren.
Als ik ’s ochtends wakker word herinner ik me meestal geen dromen maar ben ik me meteen bewust van mijn kleine meisje dat in haar bedje vlakbij ons ligt. Meestal maakt zij me wakker, soms lig ik te luisteren naar haar ademhaling. Eigenlijk is dat al een prachtige droom.
Comment door Henrike — 16/08/2008 #
Dromen zijn fascinerend. Ik heb twee soorten dromen, dromen die gewoon dromen zijn en dromen die uitkomen. De laatste vergeet ik nooit.
Fijne avond nog.
Comment door Natasza — 16/08/2008 #
Blijf dromen inge.
Ook figuurlijk.
Het pure, noem het god of wat dan ook, in het leven dat voel je gewoon. En dat pure zal uiteindelijk overwinnen.
Wat dacht je van die managers in de GGZ die mij niet wilden, die konden niet tegen dat pure, noem het god of wat dan ook, van mijn boodschap op. En ze gingen overstag.
Ik bedoel, ik heb het stukje god in mij gevolgd, noem het dat pure.
Nou ij hoop niet dat dit erg wazig is, menig psychaiter zou mij aan het kleien zetten.
jouw omgang met peuter is ook puur, noem het god (wat een gegod 😉 ), daarom lezen zoveel mensen hier, denk
groeten van go…eh maurice…..
Comment door Maurice — 16/08/2008 #
Mooi geschreven en ik heb het helemaal en heel nauwkeurig gelezen. Ik heb ook niet echt een punt over God, ik denk niet dat die er is en vind het ook wel prima zo.
Comment door Gerhard — 16/08/2008 #
Dromen, ik droom vaak en meestal de meest gekke dingen maar ik heb ook weleens een repeterende droom. Een droom die regelmatig terugkomt dan…….
En ik dagdroom ook weleens……. gewoon wakker zijn maar je hersentjes in slaapstand zetten……. 😉
E nu ga ik denk naar bed, wie weet wat i kdan weer droom. En als ik het morgenochtend weet wat ik gedroomd heb kom ik het hier melden oké?
X Inge
Comment door Inge — 16/08/2008 #
ben je dan misschien écht een jaartje ouder geworden? vroeg de ouwe heks
😉
Comment door J@ntje — 17/08/2008 #
Kweet het niet meer. Jammer hè? 🙁
Comment door Inge — 17/08/2008 #
@eline: ik deed/doe dat niet, maar door wat ik las dacht ik er
gewooneven over na.@tina: op kleuterleeftijd? das wel heel speciaal ook…
@marijke: dat wil ik ook graag geloven. iets moois.
@adolf: ook de functionaliteit van dromen vind ik zeer interessant…
@redstar: klinkt anders best ‘zweverig’ 😉
@maureen: doe maar. lijkt me een strak plan.
@francine: ‘kheb ‘m uit 🙁 (en meteen uitgeleend)
@liesbeth: ook hier zo’n vriendje die zich nooit herinnert wat ‘ie droomt. maar ook dat valt wel een beetje op z’n plek, na het lezen van dat boek…
@mir: tof! vallende kwartjes en puzzelstukjes rule!
@sana: zelf weten, meis. logje was niet zozeer bedoeld om mensen aan te sporen dit boek te gaan lezen. (alhoewel… nu ik er nog eens over nadenk… 😉 )
@jennifer: ik vind dat ook moeilijk. en ook weer niet. snap je?
@yvonne: daar neig ik nu ook naar. soms…
@henrike: zo is ‘t!
@natasza: dromen die uitkomen vind ik eigenlijk best eng…
@maurice: na zo’n reactie zet ik je niet aan het kleien hoor 😉 hier, heb je een virtueel kopje thee van me 😀
@gerhard: dank je. (want het is toch altijd weer de vraag als je een heel lang logje tikt, wie ‘m gaat lezen. de mens is lui.
en ongeïnteresseerd)@janneke: 😀
@inge: ik ook nie meer hahaha vannacht lag ons liefsterdje tussen ons in (want niet helemaal fit) en vanochtend wist ik het nog wel even, wat ik had gedroomd in die paar uurtjes slaap die ik heb kunnen pakken, maar het vervaagde allemaal snel…
Comment door de mama — 17/08/2008 #
Interessant logje, ook dat stukje over de Yogi. Ik herinner me heel soms een droom maar dan ook helemaal. Ik vraag met wel degelijk af wat hij betekent. Maar veel wijzer word ik er meestal niet van.
Ik ga er vanuit dat er zoiets als een god bestaat. Of in elk geval een geestelijk hoger universum waar wij uit kunnen putten en waar wij op den duur in kunnen groeien.
Als ik daar niet van uit zou kunnen gaan, zou ik de wereld niet meer begrijpen.
Comment door plato — 24/08/2008 #