traktaties (, een raar woord)

maart 16, 2007 on 3:25 pm | In Peuter | No Comments

Aangezien [een] Peuter na zijn 2e verjaardag pas naar peuterschooltje mag, geeft dat de mama bijna een heel jaar de tijd om na te denken over de eerste ‘traktatie’ op school. Ondertussen kun je inspiratie opdoen door de traktaties van andere peuters… zou je denken !

Toen ik Peuter vanmorgen ophaalde van schooltje, zag ik het meteen al. Een rondgevouwen, versierd stuk papier op het hoofd van een medepeuterinnetje. Aha ! Peuter had zijn 2e traktatie mogen ontvangen ! In Peuter’s rugzak zag ik een lichtblauw tasje met daarin een heus voetballetje, helemaal leuk ! Ook zag ik een dichtgevouwen zakje chips (paprika wokkels), minder leuk…

Niet dat Peuter geen chips mag. Sterker nog, Peuter heeft een mama bij wie chips in de schijf van vijf staat, maar ’s ochtends ? Paprika wokkels ? En dat nog naast het koekje wat ze daar elke ochtend, vlak voordat je ze ophaalt om thuis een broodje te eten, krijgen ? En d’r zal nie vaak zo’n peuter jarig zijn in die klas’jes’ van tegenwoordig !

Toegegeven, vergeleken bij Peuter’s eerste traktatie was het zo beroerd nog niet. Die bestond namelijk uit een lolly (in ons geval : Peuter’s allereerste lolly- en die had ik ‘m zelf graag willen geven ergens in de toekomst) en een zakje met kleine, ronde, gekleurde, plastic dingetjes die onwijs veel op snoepjes lijken en als snoepjes voelen, maar die bij inname waarschijnlijk leiden tot het bellen van 112 ?!! : S (Wat het wèl waren, was moeilijk te achterhalen, iets in de geest van flippo’s leek het mij, maar dan anders…).

Eén voordeel : ik hoef me voorlopig nog niet druk te maken over een originele, verantwoorde en superlekkere traktatie.

Thuis na de broodjes Peuter maar wat aardbeitjes gedaan als traktatie. En vanavond na het eten nog een kiwi. Je had ‘m moeten zien smullen !

(rondgevouwen, bestaat dat ?)