see eachother through
november 11, 2007 on 9:06 pm | In Bla bla bla, Dat was toen, Over mezelf | 22 CommentsToch vond ik dat heel speciaal. Toen al, maar later nog meer.
Dat ‘ie halsoverkop naar de bushalte was gerend, om de laatste bus nog te kunnen halen, direct na mijn telefoontje. Terwijl ‘ie al half sliep.
En dat ‘ie, eenmaal in de bus, zich bijna leek te beseffen dat ‘ie het gedroomd had. Maar niet helemaal. En dus niet bij de volgende halte snel uitstapte, om nog weer naar huis te kunnen, maar het hele uur in de bus bleef zitten. Zich onderweg steeds meer afvragend of ‘ie het niet tòch had gedroomd.
Want het zou toch niet echt uit zijn tussen mijn vriend en mij ? Dat kon toch niet ? Hij was juist zo blij voor ons mij. Dat het allemaal zo geweldig was. En ik zo verliefd.
Hij had al vele vriendjes meegemaakt, in de tijd dat we bevriend waren, maar nog nooit had ‘ie me zo verliefd gevonden. Dit moest ‘m zijn, toch ?
Ik vroeg hem wat ‘ie had gedaan als ‘ie het daadwerkelijk had gedroomd en daar alleen had gestaan, terwijl ik veertig kilometer verderop in de armen van vriend had gelegen had gezeten. En er geen enkele bus meer richting Zwolle ging. En zonder mobieltje, want die hadden we toen nog lang niet.
Hij had geen idee. En ook geen geld voor een taxi, bleek.
Hij zou wel hebben gebaald. Zei ‘ie.
Maar niet zo erg als ‘ie zou hebben gebaald als ‘ie niet was gegaan en het wel waar was.
En het wàs waar.
Even waren we er allebei blij om.
Ik herinner me nog hoe ik me voelde, terwijl we even later samen voor de kachel zaten. Koud en warm en op van het huilen.
Vandaag voel ik me ook koud en warm en op. Terwijl ik geen traan heb gelaten.
Denkend aan alles en niets en vroeger, toen ik nog niet doorhad dat alles bestuurd wordt door de regel dat één ding leidt tot een ander.
Toen ik dingen die ik niet vast kon houden, nog probeerde vast te houden.
En denkend aan die ene regel uit dat ene liedje. And maybe the most that we can do, is just to see each other through it.
Toch hè, vind ik dat heel speciaal.
*Ik schreef inderdaad al eens eerder over hem. En ook over het brein achter het liedje. Mijn leven is een liedje.
22 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Ik wil nog wat logjes af voor Exp. Robinson begint, dus het doorklikken naar de oude logjes laat ik ff zitten. Hoop wel dat je je snel weer beter voelt!!!
Comment door Karen — 11/11/2007 #
Ziek zijn doet gekke dingen met de mens! 😉
Nee zonder gekheid: mooie herinnering!
Comment door Toaske — 11/11/2007 #
Het is heel bijzonder om na te gaan wát het is in je leven waardoor weer anderen dingen zijn voorbijgekomen en gebeurd. Als ik toen niet zus of zo, dan was er nu niet… Al ben ik meer toekomstgericht ingesteld, ik zou er best eens vaker bij stil kunnen staan.
Comment door Mimi — 11/11/2007 #
dat is zeker speciaal zo’n vriendschap (als ik het goed begrijp tenminste, want ik moest me errug concentreren)
Comment door mama muis — 11/11/2007 #
Dat klinkt als een zeer waardevolle vriendschap. Ik hoop dat die nog steeds bestaat?!
Comment door trui — 11/11/2007 #
Dat is bijzonder. Leuk om te lezen.
Btw, beterschap gewenst!
Comment door Jelle — 11/11/2007 #
ahhhh de mama snirft nu ???
meis dan komen de herinneringen spoken door de kop …moest een bende inlezen..of is het bijlezen ??? kruip maar onder de wol want tis zo’n dag van ….weet je wat we doen …;))
geen knuf hoor ..je weet nooit ..heb ik het ook ;)held hé !!!! hahahahahaha krijg je als je alleen zit , niemand die thee zet hoor ..alhoewel ..Lotje zal ik eens trainen 😉
Comment door lenie — 12/11/2007 #
OT: nee deze hakker komt iedere winter op bezoek …heeft geen money voor een overwintering in een zonnig oord ;)))
lekker zo’n stormpie , was hier maar gewoontjes ..gelukkig kan rázend worden als die bladeren terug willen van heimwee ;0
Comment door lenie — 12/11/2007 #
Inderdaad héél speciaal!
Iets om te koesteren en nog regelmatig aan te denken!
Je hebt mij ook aan het denken gezet trouwens;….”alles wordt bestuurd door de regel dat een ding leidt tot een ander”
Helemaal waar!
Comment door Anske — 12/11/2007 #
Ja, een ding leidt tot een ander, maar dat andere kan wel een belangrijke bijsturing zijn. Maar het is nog steeds de 11de zie ik, dus uren later was je weer aardig bij de pinken.
Comment door Marius — 12/11/2007 #
@toaske : ik ga er altijd zo van in m’n eigen hoofd zitten, van ziek zijn… alsof ik te moe ben om deel te nemen aan de wereld daarbuiten… klinkt dat bekend ?
@mama muis : goed begrepen.
@trui : helaas…
@lenie : stuur lotje dan ook ff déze kant op 😉
@marius : kleine opleving(e), zo tegen de avond… is nu niets meer van over 😉
Comment door de mama — 12/11/2007 #
Dát is inderdaad een goede vriend. Wanneer iemand dit voor je doet vergeet je dat niet zo snel. En nu je ziek bent, kun je mooi even herinneringen ophalen. Komen er nog meer of ben je aan de beterende hand? 😉
Comment door Tina — 12/11/2007 #
Mooie herinneringen.. van een mama die mooi kan z’inge. Ik hoop dat je je wat beter voelt, beterschap!
Comment door Mir — 12/11/2007 #
Wordt alles bestuurd wordt door de regel dat één ding leidt tot een ander?
Achteraf gezien misschien wel. Maar aan deze zijde van de komende gebeurtenis kan het nog alle kanten op. Of geloof je in voorbestemming?
Comment door Adolf — 12/11/2007 #
Hey Inge, waar kan ik jouw stem horen? Ik kan het nergens vinden. Of ben ik nou gek?
Comment door Carice — 12/11/2007 #
@tina : helaas, helaas…
@mir : thnx x 2 😉
@adolf : meer in dat acties gevolgen hebben, op die manier.
@carice : je blijft grappig 😉 maar nog een keer speciaal voor jou dan :
* http://www.lievejonah.nl/lifetime.mp3
* http://www.lievejonah.nl/stewball.mp3
* http://www.lievejonah.nl/05.mp3
en ik mail je nog (steeds) 😀
Comment door de mama — 12/11/2007 #
Ik vind dit jknap omschreven, en iedereen kent wel zo’n gevoelsmoment.. denk ik..
Comment door Redstar — 12/11/2007 #
Mooi, zeer mooi….ik zou je trouwens niet meer aan jou kunnen denken zonder ook teksten met doorhalingen voor me te zien. Dat is toch wel heel in het bijzonder iets van jou.
Comment door plato — 12/11/2007 #
ja dat viel me ook al op. Dat bijzondere aan je schrijven, zoals Plato benoemd. Die doorhalingen…….wat een mooi ‘effect’ aan je teksten/schrijfsels/mijmeringen/gedachtenspinsels/overpeinzingen/………/……../……../
ik lees graag hier, je schrijft puur. Wat dat is? met gevoel, wat dat dan ook moge zijn
knap, van mij……ik blijf binnen het vakje 😉
Comment door morris — 12/11/2007 #
Als dat geen echte vriendschap is…………
Comment door Inge — 12/11/2007 #
Wat een speciaal logje… En inderdaad: ”alles wordt bestuurd door de regel dat een ding leidt tot een ander”. Iets moois om over na te denken.
Comment door Mo — 13/11/2007 #
O Inge wat romantisch !! Ik zit helemaal te zwijmelen hier !
Comment door Julia — 13/11/2007 #