.altijd anders
februari 26, 2018 on 12:56 pm | In ge | 7 Comments
Ik loop, kijk naar de grond en zie drie hartjes. Een klein glimlachje, want we zijn met z’n drietjes. Gedachten over dat ene hartje. Dan over de andere. Even gauw een foto.
Ik loop verder, kijk voor me uit en zie de horizon. Strakke lijnen die, zo weet ik, enkel zo ogen. Het is als met dat grotere plaatje dat alsmaar groter wordt. Net was het zand nog ruwig, zag ik de structuur, een paar achtergebleven schelpjes en die hartjes dus, nu vóór mij lijkt het steeds gladder.
Perspectief.
Ik loop verder, kijk naar links en zie dat niet alleen het zand, maar ook de lucht een andere kleur lijkt te hebben. Licht doet dat. Licht doet zoveel. Donker net zo veel misschien, maar ik hou niet van donker. Achter deze duinrand ligt een prachtig stukje natuur ook, ik weet precies hoe het eruit ziet en hoe het op een zonnige en warme dag ruikt daar. Zo anders dan hier, nét over dat randje daar.
Ik loop verder, kijk naar rechts en glimlach weer. Alles is blauw met wit en de frisheid van dit alles, van een nieuw perspectief, is welkom.
Alles verandert altijd.
7 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Wat is de wereld veranderlijk mooi als je er af en toe met andere ogen naar kijkt.
Comment door Sandra — 26/02/2018 #
Prachtig!
Comment door Mrs. T. — 27/02/2018 #
Wat een heerlijke foto’s heb van de week weer heel even mijn hart opgehaald aan het strand maar wil meteen weer bij het zien van je foto’s.
Comment door Villasappho — 27/02/2018 #
@liesbeth, grappig, ik haal mijn hart altijd juist op in het bos (elswout). maar kom hier ook zeer graag. en een stuk vaker!
Comment door de mama — 28/02/2018 #
Prachtig zeg<3 Mooi verwoord ook!
Comment door Saskia — 28/02/2018 #
@saskia, dank je. ツ
Comment door de mama — 01/03/2018 #
Plaatjes zijn het!
Comment door Aukje — 04/03/2018 #