de week van de exen | de suffe schilder
oktober 3, 2007 on 1:12 pm | In Dat was toen, Over mezelf | 28 CommentsWe don’t say everything that we could, so that we can say later : ‘Oh, you misunderstood…’
Ik zocht nog een bassist, voor een ideetje dat ik had. Anticipate van Ani Difranco te brengen met slechts zang en bas. Hij bood zichzelf aan. Kwam trouw opdagen in de oefenruimte, òp tijd* en had thuis zelfs een fretloze bas staan. Ik zocht niet verder.
Had ik dat nu toen maar wèl gedaan, dan had ik nu nog de brieven van mijn opa en oma gehad. En m’n oude dagboeken. En fotoboeken. En rapporten en diploma’s en m’n bed ! M’n mooie, mooie bed… En salontafel. En alles wat er verder nog bij hem stond, toen ik het uitmaakte, de dag na mijn verjaardag.
Korte tijd woonde ik bij hem in. Had nog geen nieuwe kamer gevonden en had m’n oude in een opwelling (lees : ruzie met de huisbaas), opgezegd.
Heel dankbaar was ik, dat hij niet alleen aan mij, maar ook aan al m’n spullen onderdak bood. Ik mocht ook bij een andere vriend wonen, maar door omstandigheden was dat niet echt handig (lees : na (?) een korte (?) verliefdheid (?) kon hij het niet zo goed hebben, dat ik wat met de bassist had). Dus woonde ik samen met de fretloze bas. En zijn eigenaar.
Nadat ik weer eigen woonruimte had gevonden, begon de ellende. Eerst bleek dat hij mijn zoektocht naar een kamer niet serieus had genomen en er eigenlijk van uit was gegaan, dat ik bij hèm zou blijven wonen. Hij had zich vergist. Oké. Maar hoezo wou ik alwéér uitgaan met m’n vriendinnen ? En hoezo wou ik niet dat hij bleef slapen dan ? En waarom sliep ik nooit meer bij hem ? Dat ik, na enkele maanden ‘samenwonen’ buiten de stad, weinig zin meer had om op die suffe bank voor die suffe TV in dat suffe dorp van ‘m te zitten, bracht ik, zeker voor mijn doen, nog best voorzichtig, maar waarschijnlijk had ‘ie wel door dat we aan het begin van het einde stonden.
Ik wel, in ieder geval.
Niet veel later besloot ik dus de knoop maar door te hakken, ook al wist ik dat, ondanks wat hij hierover gezegd had aan het begin van onze relatie, ik dan ook zonder bassist zou zitten. Hij smeekte me om nog een kans, hij was wèl die jongen op wie ik verliefd was geworden en niet die suffe schilder die ik had aangetroffen op die suffe bank. Maakte hij zichzelf wijs. Mijn spullen mochten nog gewoon bij hem blijven staan, tot ik een grotere kamer had gevonden, want ‘we zouden toch àltijd vrienden blijven’…
Een paar maand en enkele (lees : een heleboel !) telefoontjes later, waarin ik hem steeds weer vroeg wanneer ik nou mijn spullen op kon komen halen, maar hij maar stééds geen tijd had, ging ik een weekendje naar Friesland met een huisgenoot. Inmiddels beter bekend als Vriendje. En dàt was het moment dat hij, middels een briefje (zonder envelop) door de brievenbus liet weten dat ik m’n spullen op kon halen. Dàt weekend. En alleen dàt weekend ! En anders ging alles naar het grof vuil !
We vonden het briefje op weg naar het station. Besloten alsnog te gaan. Probeerden nog iemand te bereiken om m’n spullen op te halen, maar gingen er eigenlijk van uit, dat die spullen er na het weekend ook nog wel zouden staan. Want wie doet nou zoiets ?!!
Maar m’n spullen waren er niet meer. En hij ook niet. Vertelde de nieuwe bewoner. Die me nog wel het nieuwe adres gaf van m’n ex, een paar honderd meter verderop in dat suffe dorp, waar hij bleek samen te wonen met zijn nieuwe vriendin plus (niet zijn) kind.
Ze waren niet thuis. Of deden in ieder geval de deur niet open.
Door de ramen zag ik mijn salontafel staan en nog wat andere spulletjes die ik direct herkende als (niet zijn) eigendom. Ik moest erg m’n best doen om de vriend die voor de tweede maal voor auto-met-aanhanger had gezorgd (, want we waren al eens eerder bij zijn oude huis geweest, vòlgens afspraak, maar meneer had ineens een ‘noodgeval’ gehad, waardoor ‘ie niet thuis was…) tegen te houden, anders had ‘ie de deur ingetrapt.
Achteraf heb ik nog wel eens spijt dàt ik ‘m tegengehouden heb. Want met m’n ex viel niet meer te redeneren en ik heb dan ook niets terug gekregen. Hij had alles bij het grof vuil gezet, bleef hij volhouden.
Hij zei me zelfs nog gedag, toen ik ze tegenkwam in de stad. Zij met één van m’n oude winterjassen aan.
Maar ook zonder dagboeken herinner ik me nog wel wie ik was. En ook zonder brieven herinner ik me opa en oma nog. En ook zonder fotoboeken, weet ik nog precies hoe m’n neefjes eruit zagen toen ze net geboren waren.
Wel hoop ik dat ze door het bed heen zijn gezakt en dat ze hij zich loeihard heeft gestoten aan de tafel. Meerdere malen.
*En nuchter ! Een zeldzame combinatie onder muzikanten.
28 Comments »
RSS feed for comments on this post.
1 woord voor hem: HUFTER!!!
En voor jou: vreselijk. Je spullen, en zeer dierbare nog wel, op deze manier kwijtraken.
Comment door Mimi — 03/10/2007 #
dit is wel dramatisch zeg..wat een akelige irritante vervelende….bassist!!
zich zomaar eigenaar maken van JOU spullen is ie helemaal…
Comment door margriet — 03/10/2007 #
Prachtige verhalen over zeer foute exen!!! Maar wat een ongelooflijke l*l dat je je spullen niet hebt terug gekregen. Ik hoop dat zijn nieuwe vriendin heeft genoten van hem als afdanker….en heeft genoten van jouw jas…
Bah, wat een eikel
Comment door maureen — 03/10/2007 #
ps: mag ik je linken?
Comment door maureen — 03/10/2007 #
de echt nare ex is dit ;))
nooit je dierbare spullen die je makkelijk kan meenemen dus bij een niet vriendenblijf exje achter laten … wat een sores ….
en de jas …weleens gedacht wat dat voor vriendin moet zijn ?? hahahahahahahahahaha ééntje die em verdient hoor ….een jas dragen van vriendje zijn ex …..moet er niet aan denken ;))
Comment door lenie — 03/10/2007 #
Gatver, wat zwaar klote dit. Dat geloof je toch niet dat iemand dat met spullen kan doen. Meubels en jassen, vooruit. Maar foto-albums, brieven en dat soort spullen: dat doe je toch niet!!!
Je bent er goed vanaf gekomen, van die vent. Alleen wel heel jammer dat je een deel verloren bent.
En vriendje komt ook al in de picture. Is deze serie dan nu afgelopen??? 🙁
Comment door Toaske — 03/10/2007 #
O god ja…de dagboeken…..zullen we ze uitgeven? 😉
Comment door Leukerd — 03/10/2007 #
Jemig! Dat geloof je toch niet! Wat een ongelofelijke eikel!!
Comment door Marieke — 03/10/2007 #
Was hij wel zo’n voortreffelijk bassist? Wat een idioot drama met dat misselijke machtsmannetje; natuurlijk klinkt er ook wat eigen naïviteit doorheen, maar dat vind ik toch wel het toppunt. Het werd tijd in je leven dat je echte Vriendje kwam opdagen.
Comment door Marius — 03/10/2007 #
@mimi : heb me d’r lange tijd heel kwaad om kunnen maken, maar toen maar besloten dat dat zonde was van de energie…
@maureen : tuurlijk mag dat !
@lenie : weinig nagedacht over die vriendin, maar nu je ’t zegt 😉
@toaske : de vorige delen waren (ook) niet in chronologische volgorde, dus…
@leukerd : nou, jij bent ècht een leukerd hoor 😉 dagboeken die ik niet meer heb, uitgeven ?!!
@marius : nee, uiteindelijk heb ik hèm anticipate moeten leren, voordat we samen het podium opkonden… en ik was idd niet geweldig slim, m’n spullen daar te laten, maar had zelf het idee dat het voor heel even zou zijn… meneer had daar echter heel andere ideeën over…
Comment door de mama — 03/10/2007 #
Dit was wel
een bijzondere,
ja.
Comment door Frank — 03/10/2007 #
O bah da’s een akelig ventje en toch balen van je spullen hoor !
Comment door Julia — 03/10/2007 #
Oh, wat een misselijkmakend persoon dit ex-vriendje. Erg dat iemand op deze manier wraak wil nemen. Ze moeten met een fikken van je spullen afblijven, zeg!
Comment door Tina — 03/10/2007 #
Zo lekker dan! Da’s èèn van de mindere kant dus van de ex-en soap! Zwaar misselijk zeg, maar inderdaad, dat je als nieuwe vriendin zijnde in een oude (vriendin) jas wilt lopen zeg, hoe ver kun je zinken 😉 Ach..je hebt vast nu een veeeel mooiere, en zij loop ter misschien nòg wel in.hihi
Comment door annemarie — 03/10/2007 #
*grom*
Hoe heb je je in kunnen houden hem niet allerlei nare dingen aan te doen…?!?
Bah.
Comment door Sana — 03/10/2007 #
Ohhhh… wat erg! Die salontafel, oké…
Maar je dagboeken en fotoboeken!
Ik was met een baksteen voor zijn huis gaan staan (zijn hele grote woorden van mij hoor) totdat hij de deur open zou doen….
Of allemaal pizza’s op hem afsturen en hem abonneren op tijdschriften waar hij niet om gevraagd heeft…. of zoiets!
Tja, maar dat doen we dan ook weer niet he?
Gr. Arianne
Comment door Mevr. Vaut — 03/10/2007 #
Je zoekt ze wel uit zeg…
Maar ’t heeft vast een mooi versje opgeleverd ?
Comment door Anders — 03/10/2007 #
Jeetje zeg wat een klier. Het gaat niet alleen om ‘maar’ een jas of ‘maar’ een bed, het gaat zeker om heel erg persoonlijke spulletjes.
Hij is er vast niet heel erg gelukkig mee geworden, zeker niet zo gelukkig als jij met Vriendje en Peuter 😛 Lekker puh
Comment door Jetty — 03/10/2007 #
Nare fratsen zeg. Maar ach hè, mocht je ook weer eens een keer naar de Ikeejaah! 😉
Comment door Lien — 03/10/2007 #
Bah wat een engerd zeg, en om je spullen niet terug te geven stomme vent hoor..
En weet je ,je Opa en Oma zitten in je hart hoor , net als de mijne in mijn hart zitten…
Comment door Cyber Oma — 03/10/2007 #
Wat erg!!
En wat vreselijk fijn dat deze meneer een ex is geworden!
Want iemand die zóiets doet, kan nooit een goed mens zijn!!
Comment door Anske — 03/10/2007 #
@frank : bijzonder suf, ja 😉
@anders : niet eens.
@jetty : hij mag van mij zo gelukkig zijn als maar kan. het is inmiddels jaren geleden and I don’t hold a grudge.
@lien : in my dreams ! daar had ik ècht de centjes niet voor !
@cyber oma : psies ! 😀
@anske : toen in ieder geval niet. maar een mens kan veranderen en dat hoop ik dan maar voor ‘m. en de mensen om ‘m heen.
Comment door de mama — 03/10/2007 #
owja…..ik zeg 1 woord:
skeelers…….
LOL
Comment door Jolanda — 03/10/2007 #
@jolanda : ik weet ’t niet meer ? vertel !!!
Comment door de mama — 03/10/2007 #
Meen je niet! Wat een verhaal. Echt erg..
Ben blij dat je zo goed kunt relativeren!!
Comment door Mir — 03/10/2007 #
Mennnnnnnnnnnnnn wat een verhaal zeg! Wat een klojo. Een sukkel een een een…………… ik ga bijna hele rare dingen zeggen. Sttttttt.
Dat verwacht je toch niet? En ik hoop met je mee dat ze heel hard door het bed zijn gezakt enzo.
groetjes Inge
Comment door Inge — 04/10/2007 #
Oke, ik ga even een volksfeestje vieren en dan plaats je dit! Het moge duidelijk zijn, ik wil internet op mijn mobiel Anders mis ik gewoon te veel!
Comment door Marleen — 05/10/2007 #
Wat een klootzak….dat je dat soort types aantrok.
Ik krijg er spontaan jeuk op mijn rug van….en daar kan ik net niet bij…
Comment door plato — 05/10/2007 #