goede leraar
juli 12, 2007 on 9:58 pm | In Dat was toen | 12 CommentsHij had een passie voor Kafka, maar destijds dacht ik dat dat misschien een vereiste was als je toegalaten wou worden tot de lerarenopleiding Duits. De twee andere Duitse leerkrachten hadden dit immers ook ?
Van twee van die drie heb ik les gehad. De oudste van de twee is helaas, vlak nadat ik de HAVO had afgerond, veel te jong overleden.
Over de ander ga ik het zo hebben, maar eerst wil ik nog even vertellen dat de derde, een dikke man vol humor, met witte haren en een enorme snor, ooit zo vriendelijk was om een heel lesuur stil te zitten, zodat ik hem kon tekenen. Hij had het bijzonder druk die dag, maar toen ‘ie hoorde dat ik een vrijwilliger zocht voor mijn opdracht Tekenen, welke binnen een uur ingeleverd moest worden, bood hij zichzelf direct aan en hielp me ook nog onder de les, die ik in die tijd eigenlijk moest volgen, uitkomen.
Daardoor alleen al kwam hij, in mijn ogen, al een heel stuk dichterbij de titel ‘goede leraar’ dan zijn collega.
Maar de leraar die ook zéker de titel ‘goede leraar’ verdiende, was een jong ventje die bijna elke ochtend te laat, wij zaten dan al in het klaslokaal naar buiten te kijken om te zien of ‘ie er al aan kwam op zijn fiets mèt kinderzitje– dat viel dan weer op, omdat hij nog zo jong was, op z’n werk kwam.
Het was bij hem in de klas, dat we het boek ‘Andorra’ moesten lezen. Of misschien heette het niet eens zo, maar ging het over ‘Andorra’. Denk ik nu.
We lazen het klassikaal, we hebben er zeker weten enkele lessen over gedaan, maar ik zou U niet kunnen vertellen waar het, afgezien van ‘Andorra’ dan, over ging.
En dat terwijl ik gek op lezen ben, een redelijk goed geheugen heb en ook nog aardig goed was in Duits. Het was het boek dat mij deed beseffen dat ik gar nichts had met de Duitse taal.
Voor mijn mondeling Duits had ik dan ook geen enkel boek gelezen. Ik had wat uittreksels verzameld en me voorgenomen me er doorheen te bluffen. Het ging om uitspraak, beheersing en begrip van de Duitse taal en niet zozeer om de boeken zelf, had ik besloten.
En dus babbelde ik er op los, alsof ik nooit anders dan Duits had gesproken, in verwoede pogingen het onderwerp vooràl niet bij ‘de boeken’ te houden. Het jonge ventje èn zijn collega, netjes volgens de regels, babbelden vrolijk mee en leken gar nichts door te hebben.
Na afloop moest ik even op de gang wachten. Het was mijn derde mondeling, alleen Frans nog te gaan, dus ik wist dat het even kon duren. Maar al na twee minuten kwam het jonge ventje, alleen, naar buiten.
‘Je hebt niet één boek gelezen, of wel ?,’ vroeg hij, verrassend genoeg nog even vrolijk als twee minuten daarvoor. Nog voor ik antwoord had gegeven, (gar nichts !) verdween hij al weer naar binnen.
Een dikke tien minuten later, ik weet zeker dat ze er al wel eerder uit waren, maar mij gewoon even wilden laten zweten, kwamen ze samen naar buiten. Zijn collega liep, overdreven hoofdschuddend, weg.
Ik kreeg van het jonge ventje de goede leraar een knipoog en een negen.
12 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Das war richtig sehr gut!
Comment door Toaske — 12/07/2007 #
hahahahaahaahahha
jij brengt mij wel even erg ver terug in de tijd!!
maar ik denk dat jij en ik niet zoveel verschilde in die tijd !!
en die nep logjes…
tja ..je kan natuurlijk altijd een sinoniem literair hoogstandjes web-log neer knallen..anoniem..pseudoniem..miniem..
laat ze gaan…kan t skelen ???
alvast een prettig weekend!!
Comment door @-',-- janneke --',-@ — 12/07/2007 #
Ook havo-eindexamen duits gedaan. Weet er ‘gar nichts’ meer van; alleen dat leraren duits per definitie ‘een beetje tot heel erg vreemd’ leken te zijn. Zo’n leuke, jonge als jij heb ik niet gehad. Maar ja.. hij was nog jong, wie weet hoe raar hij nog is geworden!!
En tja… door een mondeling heen bluffen, zeeeer herkenbaar..
Comment door Yvonn — 12/07/2007 #
Voor mijn mondeling Engels had ikalle boeken gelezen. En toen heb ik heel fijn de boekenlijst in de trein laten liggen, waar ik uiteraard pas achter kwam toen ik 5 minuten voor het examen druk in mijn tas aan het rommelen was. Toch gehaald, dus ook een goede leraar 😉
Comment door SillyCrazyMe — 13/07/2007 #
Dat je je zo’n kinderzitje herinnert. Ik weet alleen nog van twee wiskundeleraren die ‘het’ met elkaar deden en dat dat op de een of andere manier, door die wiskunde, iets extra ieuws had.
Comment door Jowi — 13/07/2007 #
Sehr gut Inge. Dat ‘gar nichts’ dat er uitkwam voor je het wist, dat deed ’t hem – oh neen, je keek hem zelfs alleen verbluft aan, maar die betrapte eerlijkheid was ook genoeg.
Comment door Marius — 13/07/2007 #
Ik had een wiskundeleraar die een negatieve invloed op mijn zelfvertrouwen had die nog jaren zou nagalmen.
Ik had een leraar Nederlands die dat weer in balans bracht 🙂
Leuk om te lezen. Was ever even terug in de tijd.
(PS – ik ben een echtlog. hehe.)>
Comment door Francine — 13/07/2007 #
Heel goed dat er zulke leraren bestaan en dan ook nog leraren die Duits geven. Bijzonder. Ik heb ook zo’n leuk mondeling examen gehad, op het lbo. Nederlands. De leraar zat gewoon les te geven toen ik bescheiden aanklopte of mijn mondeling nog door zou gaan. Hij was compleet in de war, ging er eerst vanuit dat ik fout zat maar ik was heel zeker. Hij keek op de lijst en begon toen de klas te verdelen over andere leerkrachten. Ik heb zo gelachen om die man. Het was een leuk examen al heb ik geen idee meer wat ik heb gekregen. Het zal wel een goed cijfer geweest zijn want ik was altijd erg goed in Nederlands. (Dat was ook de enige taal waar ik goed in was.)
Comment door Henrike — 13/07/2007 #
Ik denk dat hij met het kinderzitje jou wel leuk vond. Was je toen ook al gek op peuters? ( ;
Comment door Mir — 13/07/2007 #
Ha lachen Ing, dat heb ik ook gehad bij Duits. Ik had het uitreksel bestudeerd en en uurtje voor tijd vertelde mijn vriendin (die het boek wel gelezen had) nog even hoe het precies ging. Zij haalde een 6. En ik, die gewoon lekker Duits sprak en in hoofdlijnen vertelde kreeg ook een 9!
Inge’s are good!
Fijn weekend,
Comment door Inge — 13/07/2007 #
En zo hoort het ook :):)Slimme meid !
Comment door julia — 13/07/2007 #
Nou had ik ooit een lerares Duits die zo ontzettend niet geinspireerd was dat ik mijzelf maar de klas heb uitgezet. Want dat vond ik verspilling van mijn tijd. Zij kon mijn actie niet waarderen, maar mijn conrector wel. Al heeft hij dat nooit en plein publiek toe mogen/kunnen geven. Gelukkig had ik in mijn eindexamenjaar een andere docent en een 7 op mijn eindlijst.
Comment door Marleen — 14/07/2007 #