.over een fijne jeugd

januari 11, 2009 on 12:16 pm | In Dankbaar, Dat was toen | 26 Comments

Terwijl ik voorzichtig mijn eerste rondjes draai op het ijs, op de tweedehands schaatsen die een dinnetje een jaar of tien geleden voor me kocht, zodat ik maar met haar mee kon scháátsen, scháátsen, flitsen er de fijnste herinneringen door m’n hoofd.
Papa die mij leert schaatsen op z’n Friese doorlopers. En ik op m’n tweematentegroot.
Op laarzen over het kanaal.
In een rubberbootje op het kanaal.
Met een schetsblok áán het kanaal.
Hoe het was in het donker, met lichtjes langs de kant en Koek en Zopie en het gevoel van thuis.

Mama en ik die spelletjes doen, winkeltje spelen, schooltje spelen, oma en ik in het grote bed op zondagochtend met Ko de Boswachter Show en een kopje thee met een scheutje melk.
Schommelen.
Bij opa en oma achter het huis in de zon maar onder het veelkleurige parasolletje van oma waar ik absoluut verliefd op was. De kleur van de zonovergoten pasgeschilderde schutting en de paarsige boom.
In de zomer soms ’s avonds na het bad nog even buiten af mogen koelen in mijn wit met bruine bloemetjes katoenen nachthemdje. Waar ik ook absoluut verliefd op was.
Naar Giethoorn. En de Avonturen die ik dan in mijn hoofd beleefde.
In de zomervakantie hele dagen turnen op het gras. Wat bijna de hele straat door liep. Hoeveel radslagen-achter-elkaar zouden dat er geweest zijn?
Stoepranden tot we naar bed moesten.
Hoe opa bijna altijd dropjes kwam brengen als ik weer eens in de slaapzak op de bank lag. En boekjes. Die ‘ie uit het Oud Papier viste, dat hij ophaalde voor de Kerk.
’s Ochtends het lampje zoeken waar je aan moest draaien, in de Kerstboom.
Met papa mee op de vrachtwagen.
Rolschaatsen op het plein voor de garages.
Een paar uur op het electriciteitskastje bij ons achterpaadje zitten. Lekker denken. In de zon.
In het park liggen lezen. Met drie boeken mee.
En die ene keer op de ijsbaan, toen hij er was.

We gaan nog een rondje, terwijl ik me afvraag of er ook zoiets als schaatstherapie bestaat.

26 Comments »

RSS feed for comments on this post.

  1. Nice memories. Maar zó kom je niet toe aan schaatsen … hoewel al die herinneringen veelzeggend zijn over wie je geworden bent.

    Comment door Marius — 11/01/2009 #

  2. Mooi! ik kan ook zo genieten van mijn jeugdherinneringen!

    Comment door Ing — 11/01/2009 #

  3. Schaatstherapie, je was er flink mee bezig zo te lezen

    Comment door Redstar — 11/01/2009 #

  4. (@marius: ik tiep nog een páár woordjes en dan gaan we weer! =)

    Comment door de mama — 11/01/2009 #

  5. Of schaatstherapie bestaat? Nou? Daar weet je nu vast het antwoord op 😉

    Comment door Desire — 11/01/2009 #

  6. Schaatstherapie?? Volgens mij heb je het net uitgevonden 😉

    Mooi toch dat je zo tot zulke mooie en fijne herinneringen kan komen.

    Super dat Kleuter al zo jong op natuurijs heeft gestaan! Staat hem helemaal goed die glij-ijzers, de rest komt vanzelf als er ieder jaar maar zo’n lekker ijsvloertje ligt!

    Comment door Jetty — 11/01/2009 #

  7. Schaatstherapie is: verstand op nul, blik op oneindig en laat je gedachten de vrije loop.
    Dat heb je gedaan en ik denk dat jij je nu heerlijk voelt!

    Comment door Trui — 11/01/2009 #

  8. Heerlijk die herinneringen!

    Comment door Loezju — 11/01/2009 #

  9. Heerlijk!

    Comment door Marijke — 11/01/2009 #

  10. ook ik ging terug in de tijd tijdens het schaatsen. Het hoort er vast bij, zeker als het zo zelden voor komt. Dat ijs.

    Comment door Fee-Luna's mama — 11/01/2009 #

  11. Het is mooi dat je kunt terugkijken op zo’n fijne jeugd. Hopelijk heeft jouw zoon later ook dat soort herinneringen, maar ik weet eigenlijk zeker dat dat wel het geval zal zijn. Soms is het echt jammer dat je niet even terug in de tijd kunt gaan *zucht*

    Comment door Roos — 11/01/2009 #

  12. Vriend heeft vandaag nog bij je ouders voor de deur geschaatst. (Ik niet, want ziek en zieken thuis.)

    Comment door Yukiko — 11/01/2009 #

  13. Moet ik ook maar doen denk, ‘schaatstherapie’.
    Misschien dat ik dan op de been blijf!!

    Comment door Aukje — 11/01/2009 #

  14. @roos: maar dat is toch het mooie van herinneringen? dat je wèl even terug in de tijd kunt gaan…
    @yukiko: beterschap!
    @aukje: dat klinkt au?

    Comment door de mama — 11/01/2009 #

  15. gat in de markt, schaatstherapie zo te lezen. als je zegeningen hebt om te tellen tenminste? Mooie herinneringen ennuh….ik hartje ko de boswachter

    Comment door Mama Muis — 11/01/2009 #

  16. Gat in de markt lijkt me, schaatstherapie!
    Wat een prachtige herinneringen Inge! Prachtig. Vooral ook dat je ze koestert.

    Comment door Toaske — 11/01/2009 #

  17. (@mama muis: *maakt dat rare geluidje* béésten in het nieuws! ; )

    Comment door de mama — 11/01/2009 #

  18. Nou klinkt in elk geval zalig 🙂 Zo’n jeugdherinneringen wil ik ook wel.

    Comment door jennifer — 11/01/2009 #

  19. Heerlijk!
    Je steekt mij aan! Ik zit ook midden in mijn stoepieranden-hele-zomer-avonden-lang-herinneringen! Het onbezorgde en tijdloze is het mooiste aan al deze herinneringen!

    Comment door Jolanda — 11/01/2009 #

  20. schaatstherapie! ik ga t morgen aan mijn teamleider vertellen. dit moet in het ziekenfondspakket!!!
    marius zegt dat goed over die herrinneringen en wie jij geworden bent.
    ik was niet zo vd radslagen, maar dat uren op een elektriciteiskastje zitten deed ik ook in een paadje.
    knikkeren was ook leuk, mijn moeder naaide voor alle mannekes van oude washandjes een soort van buidel waar de knikkers inkonden.
    een gelukkige, warme jeugd is volgens mij echt dé basis voor wie je nu bent.
    ik kon hier nog uren intikken, maar moet bed in
    😉

    Comment door maurice — 11/01/2009 #

  21. @jolanda: jeuj! het is universeel. in nederland dan ; )
    @maurice: laat je me weten wat je teamleider zei? ; )

    Comment door de mama — 12/01/2009 #

  22. Oh, wat een heerlijke log, en wat *herkenbaar*.

    Comment door Francine — 12/01/2009 #

  23. Wat fijn om die gedachtes/herinneringen te hebben.
    En ik zou er mn werk van maken, dat schaatstherapie, wie weet een hit!

    Comment door maureen — 13/01/2009 #

  24. Als ie niet bestaat moet ie worden uitgevonden, die schaatstherapie. En dan kiesik voor den koek en zopie sessies. De echte.

    Comment door plato — 13/01/2009 #

  25. ik zei het tegen manager. Maar je weet t managers vind ik over t algemeen ijsknijnen.
    Schaatstherapie gaat t volgens hem niet maken. Hij wist t niet in te voegen in een diagnose-behandelcombinatie.
    Hij is nog bezig met een goede beeldvorming om het evt in 2012 te kunnen implementeren in bestaande kaders. 🙂

    Comment door maurice — 13/01/2009 #

  26. @maurice: ツ

    Comment door de mama — 13/01/2009 #

Leave a comment

XHTML: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Entries and comments feeds.