.urgent napkin poems
december 20, 2008 on 10:32 pm | In Lettertjes | 30 CommentsVorig jaar was ik iets eerder. Met dat Kerstpakket. Maar dit jaar geef ik geen Kerstpakket, maar een Koord weg. Een Witte Koord.*
Aan één van jullie.
En het enige wat je hoeft te doen, is een reactie achterlaten waarin je vertelt over het mooiste boek dat je ooit gelezen hebt. Of één van de mooiste boeken die je ooit gelezen hebt.
Vertel me wat je zo raakte in dat boek.
*Weer eens wat anders dan een Witte Kerst. (En ja, (Karin!), die site is een bietje onduidelijk misschien op het eerste oog en voor mensen die er nog niet van gehoord hadden, dus hier nog een link. Het is een boek dus. Of Boekje. Toen ik begon met lezen, dacht ik, urgent napkin poems. Maar het is een verhaal. Een kinderverhaal met een volwassen boodschap.)
30 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Er zijn zoveel boeken die ik reken tot de allermooiste boeken die ik ooit gelezen heb. En daaruit te kiezen doet die andere boeken onrecht. Dus, helaas, dag Witte Koord!
Comment door Toaske — 20/12/2008 #
Mijn boek ging over een meisje. Wat stiekem een nerd was en niet eens vrienden wou. Ik wou het boek in een ruk uitlezen, maar het moest langzaam van mijzelf.
Het boek verteld veel, en stiekem was het herkenbaar. Ik heb nog weken met het verhaal rond gelopen. Het heet Sprong in de Leegte, van Lydia Rood
Comment door Rutger — 20/12/2008 #
Wat is de uiterste reactiedatum in deze ??
Comment door Aukje — 20/12/2008 #
Ik kom hier op terug…..
Comment door Inge — 21/12/2008 #
euhm….
goh…
Ik heb hier één boek die ik al ontelbare keren heb gelezen sinds mijn 14de of zo. Het zal niet het allermooiste zijn, maar wel het meest gelezen(ik lees boeken zeer zelden meer dan 1 keer)
Het is denk ik geen hoogstaand literair werk (en het is dus een jongerenboek) en ik weet ook niet waarom ik het zo graag lees, maar het heeft iets.
‘morgen is de toekomst’–het eerste verhaal. Van ‘An Rutgers van der Loeff; 1980. Over kinderen en jongeren, aan hun lot overgelaten in oorglogstijden.
Comment door jennifer — 21/12/2008 #
Stenen van de rivier, van ursula Hegi.
Ben het boek nu aan het herlezen, en heb wederom tranen in mijn ogen.
Het speelt zich af in Duitsland, waar in 1915 een meisje word geboren: Trudi. Trudi is anders, Trudi is dwerg.
De stenen van de rivier zijn de stenen die Trudi namen geeft en in het water gooit om haar frustraties kwijt te raken. Het vertelt het verhaal van een meisje dat haar lichaam verafschuwt, en opgroeit in een tijd van groeiend antisemitisme, de opkomst van Hitler en de naoorlogse jaren. Prachtig boek, recensie volgt op mijn log zodra ik het uit heb. Beloofd.
Comment door Liesbeth — 21/12/2008 #
Hmm, omdat het witte koord een kinderboek is, ga ik voor “the little white horse” van elisabeth goudge. Ik las het als kind, en ik vond het geweldig. Omdat het een combinatie was van een “echt” verhaal, en een sprookje. Oftewel “fantasy”, waar ik later een hele tijd echt verslaafd aan was, en wat ik nog steeds met veel plezier lees.
Het is ook het boek waar ik het langst naar gezocht heb. Ik las het een aantal keer, maar vergat de titel en het boek bleek niet meer te staan op “haar” plek in de bibliotheek.
Een jaar of 5 geleden vond ik “halleluja internet” met wat vrije zoektermen eindelijk het boek, en bestelde meteen de 2 andere boeken die van de schrijfster nog besteld konden worden. Net zo aansprekend voor een 10 jarig dromerig meisje. En ook nog voor de 25 jarige versie.
Comment door Nienuh — 21/12/2008 #
‘Het tedere kind’ van Lu lu Wang, over een meisje wat misbruikt wordt. Ik heb het boek wel eens geprobeerd aan te raden en uitgeleend, maar kreeg ‘em dan terug bij blz 40. Mens schijnt er niet doorheen te komen.
oh…eigenlijk heb ik er 2, want ‘Dagboek van een Geisha’ van Arthur Golden is wel net zo prachtig, misschien wel mooier. Dat is over twee meisje die verkocht worden door hun vader. De een belandt op een school waar meisjes worden opgeleid tot Geisha. Echt prachtig. Ook een film van overigens, mooi gedaan. Ik ben niet snel weg van verfilmingen, maar deze is goed gelukt.
Comment door maureen — 21/12/2008 #
Ik hoef niet (nog) een Wit Koord, maar wil uiteraard wel mn favo boek delen:
Sheila/One Child, van Torey L. Hayden.
Hayden is special teacher in een klein klasje. Op een dag komt Sheila binnen, een zesjarig meisje dat weigert te praten. Hayden krijgt haar met veel geduld en een geweldige methode uiteindelijk wel aan het praten en weet door te dringen in Sheila’s angstige wereld. Ze weet de kleine, driftige Sheila met haar liefde te temmen en te leren dat er ook goede mensen zijn.
Waarom zo mooi?
Ik lees ‘m vanaf mijn 13e/14e en ik heb er zoveel van geleerd, zowel als therapeute als mens. Hadyen’s liefde voor het vak, het doorzetten als een kind zo afwerend en destructief reageert, het vertrouwen in een goede afloop, het blijven proberen, no matter what.. Dié passie.. zo prachtig. Als ik ook maar een fractie kan worden (en betekeken) van wat zij is en doet………………
Comment door sana — 21/12/2008 #
@Maureen: die twee zijn ook wel echt heeeeel mooi.
Comment door sana — 21/12/2008 #
@toaske: geen interesse, gij boekenwurm? ; ) ik schreef nog, of één van de mooiste boeken… (want ik heb dat muziekjes, dat ik niet zou kunnen kiezen!)
@aukje: je hebt nog wel even de tijd. hoor.
@inge: is goed. en fijn dat ’t feestje zo leuk was! (kreeg net je smsje!)
Comment door de mama — 21/12/2008 #
ik las de ‘catcher in the rey’ (vanger in het koren), wel 20 keer. Gaat over een jonegen die het gehad heeft met de wereld der volwassenen en zich tegen die volwassenen afzet. Hij besluit alleen nog van kinderen te houden. Het verhaal wordt verteld vanuit een psychiatrisch ziekenhuis waar hij verblijft. Ik kreeg dat boek van mijn engels leraar….hoe goed kon hij mij wel niet!! Ik dacht, toen ik het las, het gaat over mij en als 18 jarige relativeerde ik: ‘maar ik zit gelukkig niet in de psychiatrie’…dat zou dus jaren later ook nog gebeuren.
Het boek is geschrven in spreektaalengels (slang)….kan ik je aanbevelen
groetjes!
Comment door maurice — 21/12/2008 #
http://nl.wikipedia.org/wiki/The_Catcher_in_the_Rye
meer info 😉
Comment door maurice — 21/12/2008 #
Mijn absolute lievelingsboek is een kinderboekje: Lotta uit de Kabaalstraat.
Omdat Lotta een kriebelende priktrui aan moet van haar moeder is Lotta boos. Ze knipt een gat in de trui maar krijgt eigenlijk meteen spijt. Ze durft het natuurlijk niet aan haar moeder te vertellen en daarom besluit Lotta te verhuizen. Ze laat een briefje achter: ik ben verhuisd, kijk in de prullebak (.. daar ligt die trui) en Lotta verhuisd naar de oude buurvrouw. Daar mag ze op de zolderverdieping van de schuur gaan wonen. Ze maakt het helemaal gezellig. Haar ouders, broer en zus komen op visite. Maar ’s avonds als het donker wordt en Lotta in bed ligt, dan is het toch wel spannend, gelukkig komt haar papa nog eventjes bij haar kijken. En samen gaan ze dan weer naar huis, want lekker in bij je eigen mensen zijn is toch het fijnst. En verhuizen kan je dan altijd nog doen als je later groot bent.
…. ik ben nog steeds heel blij met dat boekje!
Comment door Marijke — 21/12/2008 #
Ik ding niet mee voor de prijs, omdat ik het boek reeds besteld heb en vorig jaar al mocht winnen en er nog steeds plezier van heb.
Maar afgelopen jaar las ik ‘PS I Love You’ en van begin tot het eind ontroerde het mij, maar het mooiste boek dat ik ooit las is ‘Lolita’ van Vladimir Nabokov. Alleen al om de allereerste bladzijde.
Comment door Erwin Troost — 21/12/2008 #
Pfff ik zou niet weten wat het mooiste boek is dat ik heb gelegen. Wat me aangreep was Bloemen op zolder van Virginia Andrews. Maar dat is geen literair hoogstandje, het is alleen ontzettend zielig en ontroerend.
Comment door Roos — 21/12/2008 #
West van Walter van den Berg. Gewoon een mooi boek over de troosteloosheid van twee broers in Osdorp.
Witte Koord heb ik al, nog niet gelezen, maar ga ik wel binnenkort doen.
Comment door Pascal — 21/12/2008 #
Moeilijk hoor! Ik kan gewoon geen keuze maken. Ben bang, dat als ik er 1 uitpik, alle andere boeken beginnen te roepen: “En ik dan?”
Comment door Trui — 21/12/2008 #
Ik ga voor ‘Brave New World’ van Aldous Huxley. Al sinds mijn 16e mijn lievelingsboek. Het boek is in 1930 (en nog wat) geschreven.
Het gaat over de wereld/de mensheid in de toekomst. Op een hele bijzondere manier wordt de toekomst geschetst. En ik merk steeds meer dat die utopie eigenlijk helemaal niet zo utopisch meer is. Het boek is in extremen geschreven maar een boel is intussen al (bijna) werkelijkheid.
De schrijver wil de lezer (eigenlijk de mensheid) ‘waarschuwen’ voor de negatieve effecten van wetenschap en industrialisatie.
Het is een boek met een boodschap en daar ga ik graag voor.
Een echte aanrader!
Comment door Jetty — 21/12/2008 #
Paultje en ’t Paarse Krijtje
Recensie van Internet afgehaald
Op een avond besloot Paultje een wandeling in de maneschijn te maken. Maar er was geen maan en Paultje had een maan nodig om in de maneschijn te wandelen. Gelukkig had hij zijn paarse krijtje bij zich, dus tekende Paultje een maan. Hij had ook iets nodig om op te wandelen, dus tekende hij een weg…Zo begint een van de meest fantastische en betoverende avonturen uit de kinderliteratuur. Met behulp van zijn paarse krijtje creeert Paultje pagina na pagina zijn eigen wereld, tot hij aan het einde van het verhaal een raam om de maan tekent, er een bed onder zet en de dekens over zijn oren trekt.
Comment door Aukje — 21/12/2008 #
Maar wel gelezen natuurlijk 🙂
Comment door Aukje — 21/12/2008 #
kom ik op terug..
ga ik eens even over nadenken…
liefs janneke
Comment door J@ntje — 21/12/2008 #
Dat weet ik dus echt niet. Het laasts gelezen boek zit nog het meest in het geheugen.
En dat is “Gods gym” van Leon de Winter. Net uit.
Met vaderdag gekregen -geloof ik- dus wel eerst even gerijpt.
Comment door Adolf — 22/12/2008 #
@sana: die zijn heulheulheulheuuulll mooi.
oh en waarom het me raakte?sja, er zijn altijd boeken die je raken omdat je er punten van herkenning, misschien, in tegen komt.
Comment door maureen — 22/12/2008 #
Geen wit koord voor mij, geen stokjes en geen doorstuurbrieven. Ik wens voor 2009 dat die helemaal stoppen.
Comment door plato — 22/12/2008 #
Heb net het boek gelezen alles te verliezen van Esther verhoef. In een dag uit. Het pakte me vanaf bladzijde 1.
Maar de allrmooiste boekenserie voor mij is en blijft: de stam van de holenbeer. De avonturen van mensenkind Ayla die wordt gevonden en opgevoed bij een onderontwikkelde stam somewhere Europe. Hoe zij zich ontwikkeld en hoe de naieve stam daamee omgaat is nog steeds actueel. Schitterend en beeldend geschreven, tot tranen toe geroerd was ik na het lezen van deel 1. En ook de delen Vallei van de paarden*de Mammoetjagers*Het dal der beloften en een Vuurplaats in steen zijn juweeltjes. Alhoewel meer kroonjuwelen want ze zijn gemiddeld toch wel 700 bladzijdes per boek.
Comment door Inge — 22/12/2008 #
Wat een moeilijke dit jaar…
Vind heel veel boeken leuk, maar ik lees de laatste tijd alleen maar kinderverhaaltjes (voor).
Sla dus deze over….
Comment door Kids Vaessen — 22/12/2008 #
@kids vaessen: kinderboeken mogen ook zéker hoor!
Comment door de mama — 22/12/2008 #
Het boek waardoor ik ging denken dat ik helemaal niet zo vreselijk anders was dan andere mensen. Enerzijds misschien helemaal niet prettig, maar opeens vond ik het heel fijn te weten dat je best zo kon zijn als ik en dat ik dan toch een beetje spoorde (en ik werk bij de NS….).
Door ordinair te houden van dat meisje in dat boek ging ik mezelf ook wat aardiger vinden; zoiets. Was ik trouwens wel laat mee.
Ik heb nog veel meer prachtige boeken gelezen, te veel om nu even te verzinnen, maar deze veranderde me wellicht een beetje; ‘De Vriendschap’ van Connie Palmen.
Comment door Yvonn — 22/12/2008 #
Een van de mooiste boeken die ik als kind met tranen in de ogen heb gelezen is: “In Zijn arm de lammeren.” Over een jongetje dat later sterft, zo aandoenlijk. Ik zat te slikken in een kamer vol visite (want lezen deed ik altijd). Wat ik ook mooi vond is: “Not without my daughter.” Die ken je vast wel: van Betty Mahmoody. Hoe ze als amerikaanse vrouw Iran niet mag verlaten met haar dochter en uiteindelijk de barre tocht toch maakt. Ik verbaas me steeds weer hoe de vrouwen daar onderdrukt worden. Nu ben ik bezig in een mooie boekenserie van de O’Malleys van Dee Henderson.
Comment door Willian — 28/12/2008 #