.de dingen worden duidelijker
september 11, 2008 on 2:53 pm | In Over een ander, Over mezelf | 30 CommentsVriendje was net thuis toen Dinnetje belde en toen we ophingen, was het al bijna tijd om naar bed te gaan. En op zulke momenten mis ik haar. Juist. Wou ik dat we niet aan weerskanten van dit landje woonden. Denk ik terug aan toen we nog in dezelfde stad woonden en we elkaar zagen wanneer we daar zin in hadden. Soms één keer in de twee weken, soms twee keer op een dag.
We praatten over haar gelukspoppetje en de mijne. Want. Als Peuter een Kleuter is, is hij een gelukskleuter. En dat is net zoiets als een gelukspoppetje. Dat brengt geluk. Aldus Peuter. En ik geloof ‘m! Over vriendjes en vriendinnetjes, bijna-vriendjes, ex-vriendjes en niet-meer-vriendinnetjes. We kennen elkaar al zo lang dat we aan een half woord genoeg hebben. Om heel, ja wel héél onbedaarlijk hard te lachen. En de ander vollédig te snappen.
O ik zag trouwens nog een foto van..
O ja, ik wéét welke je bedoelt!
Ja, die!
Ja, apart hè!
Ja, nou!
Hahaha.
We zijn zó verschillend en zo hetzelfde. Vrouwen. Mama’s. Maar als we eenmaal ouderwets aan de klets zijn, zijn we gewoon weer die meiskes. Van een jaartje of. Achttien. En Zestien.
Nadat we op hadden gehangen, herinner ik me ineens een gesprek van lang, lang geleden. We waren naar de Bonte Wever gereden, nog voordat ‘ie afgebrand was, zo lang, lang geleden dus, en zaten klaar met notitieblokjes en pennen om eens een paar Stevige Beslissingen te nemen. Nog voordat we onze eerste drankjes op hadden, waren we er al uit. Er stond nog geen woord op papier. De dingen worden duidelijker als we met elkaar praten.
Toen we weer weg reden, ik had net m’n rijbewijs, vergat ik de handrem en terwijl ik siste ‘haal jij nou eerst zelf je rijbewijs maar’, barstten we in lachen uit.
Ik lig in het ziekenhuisbed te kijken naar het wonder naast me in z’n glazen bakje. Vriendje is even naar beneden met zijn of mijn ouders, dat weet ik niet meer. Ineens klinken er op de gang hoge hakken. Geen naaldhakken, maar láárshakken. Klik-klak-klik-klak. Een stevige pas. Nog voordat ze d’r hoofd om de hoek steekt, weet ik dat zij het is. Zij, die mijn smsje had gekregen en in de auto was gestapt, niet wetend in welk ziekenhuis ik lag. Die bij een tankstation onderweg maar even had gevraagd hoeveel ziekenhuizen Haarlem en omstreken eigenlijk telde. Die in één keer, toevallig, naar de juiste reed en zich daar niet liet afschepen, ondanks dat ze haar bij de balie de verkeerde informatie, namelijk dat ik er al niet meer was, gaven. Ze is er. Om dit moment met mij te delen.
Nog geen tweeënhalf jaar later krijg ik zo’n smsje van haar. Ik stap in de auto en rijd met mijn hart vol Liefde naar de andere kant van het land, waar ik m’n hoofd ook om de ziekenhuisdeur steek en de tranen wegslik. Ik ben er. Om dit moment met haar te delen.
De dingen worden duidelijker. Kilometers bestaan niet in de Liefde.
30 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Das nou vriendschap. Echte vriendschap! Koester het!
Comment door Inge — 11/09/2008 #
Inge, ik ben echt geraakt door dit stukje. Geweldig!
Comment door Rutger — 11/09/2008 #
Wat mooi om zo’n vriendschap te hebben. Ik kan me voorstellen dat je haar mist, maar aan de andere kant is dit zo’n stevige vriendschap dat die paar kilometer er tussenin niet uitmaken.
Comment door Tina — 11/09/2008 #
Echt heel mooi geschreven, ik hoop dat mijn vriendschappen zo ook blijven bestaan.
Comment door Sanne — 11/09/2008 #
je hebt helemaal gelijk!
Comment door karin r. — 11/09/2008 #
mooi. geen afstand in het hart!
Comment door Marco Raaphorst — 11/09/2008 #
@inge: dat is ’t en dat doe ik!
@rutger: fijn. dank je.
@tina: psies en psies.
@sanne: dank je. en dat hoop ik ook!
@karin: precies die reactie had ik, nu, van jou, verwacht. (hallo schatje 😉 )
@marco: hallo schatje 😉
Comment door de mama — 11/09/2008 #
Zo is het maar net!
En jaaaaah jij was de eerste met je reactie, topper!
Comment door Marijke — 11/09/2008 #
Prachtig! Er bestaan niet echt afstanden als het om de liefde gaat.
Comment door Toaske — 11/09/2008 #
Ik dacht eerst dat het echt zo’n vrouwenlogje werd, maar het was meer een vrienden logje.. Mooi 🙂
Comment door Redstar — 11/09/2008 #
@marijke: ook hier, welkom terug!
@toaske: echt niet. zelfs. 😀
@redstar: echt zo’n vrouwenlogje? hoor je mij óóit over shoppen, make-up, kleding, foute series op tv of wàttanook? 😉
Comment door de mama — 11/09/2008 #
Nee, dat is helemaal waar. Ik heb ook vriendinnen ver weg, maar zeer dierbaar en heel waardevolle vriendschap!
Comment door Yvonne — 11/09/2008 #
SUPER!!
Wat mooi om te lezen.
Wees er zuinig op want dat maak je niet snel nog een keer mee…
Comment door Thom, Nynke & Thijmen — 11/09/2008 #
Krijg me hier toch een partij kippenvel te verduren! Tja, geboortjes he… Prachtig, ontroerend geschreven.
Comment door Mimi — 11/09/2008 #
Echte vriendschap is meer waard dan alles op deze wereld. Koester het… 😉
Comment door bl@nkie — 12/09/2008 #
Geweldig…echte vriendschap!
Comment door Nathalie — 12/09/2008 #
Ik heb het geluk om het te kennen.
Wat bij de één niet lukt, is met de ander vanzelfsprekend. Vàsthouden.
Comment door Annemarie — 12/09/2008 #
Afstanden maken toch niet uit in Nederland.
Probeer Noorwegen maar eens eventjes te doorkruizen.
En over een paar jaar is de Hanzelijn klaar.
Kun je met je manneke lekker in de trein op en neer.
Mooi stukje overigens.
Comment door Aad — 12/09/2008 #
Ik krijg tranen in mijn ogen (zie mijn meest recente post) omdat mijn vriendinnetje nog weg is (in Suriname) en ik haar heel hard nodig heb.
Ze belt elke dag en vindt het vreselijk dat ze niet bij me kan zijn.
Zulke vriendinnen zijn zooooo fijn!
Comment door Marieke — 12/09/2008 #
Vriendschap is het mooiste wat er is.
Comment door Rian — 12/09/2008 #
mijn beste vriendinnetjes wonen ook mijlen ver weg.. maar het is heerlijk om te kunnen babbelen en dat weer opgelucht ademhalen.. samen lachen, huilen, vriendschap is fijn!
Comment door Danielle — 12/09/2008 #
@ Mama Inge, Uh, hihi 😆 Nee, maar toch dacht ik het ff 😛
Comment door RedStar — 12/09/2008 #
wauw. Mooi dat je niet alleen vriendschap deelt, maar ook het moeder zijn…
Comment door maureen — 12/09/2008 #
@maaike: we zijn heel zuinig. ook op elkaar 😉
@mimi: geboortjes ja 😉
@henry: vriendschap en kinderen. en ik koester.
@annemarie: doen we 😀
@aad: dank je. en nederland is klein. maar toch…
@marieke: *knuf*
@redstar: en dan hebben we ’t nog niet eens over jouw mannenlogjes gehad 😉
@maureen: ja, dat is héérlijk 😀
Comment door de mama — 12/09/2008 #
In vriendschap is afstand totaal onbelangrijk. Helaas lijken in dit land de afstanden altijd groter dan ze in werkelijkheid zijn, omdat je 9 van de 10 keer in een file terechtkomt.
Vriendschap is mooi! Mama zijn is mooi!
Comment door Trui — 12/09/2008 #
Prachtig logje, echte vriendschap! Wat heerlijk omn zulke momenten te delen. De mooiste momenten in een mensenleven!
Comment door Willian — 12/09/2008 #
Wat kan ik nog zeggen. We zijn het gewoon allemaal met elkaar eens. En het is mooi ja. Als het je overkomt.
Net als zo’n peuter je overkomt.
Kun je alleen maar dankbaar voor zijn.
Comment door plato — 13/09/2008 #
ja. Helemaal herkenbaar. Zo werkt dat bij ‘ons jongens’ trouwens ook.
Dan worden we van ‘man’, weer jongetje.
Comment door Maurice — 13/09/2008 #
Las een stukje over vroeger(mama las het me voor) Over eten b.v. Dat we 2 boterhammen met wat er op kregen en de rest met een (blote kont) dus alleen boter er op, zowas het bij ons thuis ook.En dat we alleen wat zakgeld kregen terwijl we al werkten als een volwassene. Er was meestal ook geen geld voor meer en de kleren van een oudere broer of zus werden ook gedragen.Toch wil ik niet klagen we hadden een goede band met elkaar (broers en zussen) beter als tegenwoordig nu we het een stuk beter hebben.Maar dat hoort schijnbaar bij deze tijd meer een (ik)gerichte tijd. Dus wat ik zeggen wil wees gelukkig met wat je hebt en hou je echte vrienden in ere.Paps
Comment door Papa — 06/10/2008 #
i hear you!
Comment door mir — 11/12/2008 #